Z wielkim żalem i smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Pani Kapitan Weroniki Radomskiej (z d. Konty) – żołnierza 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa” oraz 1 Pułku Czołgów Ciężkich.

Urodziła się w 1926r. Swoją młodość spędziła na Kresach, w rodzinnej miejscowości Borszczówka. We wspomnieniach Pani Weroniki wioska ta jawiła się jako spokojna i cicha, a zarazem niezwykle piękna. Jednakże okrucieństwa wojny nie ominęły i tego miejsca – 3 marca 1943r. wieś zostaje napadnięta przez Nacjonalistów Ukraińskich. Rodzina Konty cudem ucieka, pozostawiając swój cały dobytek w rodzinnym domu. Przez pewien czas muszą ukrywać się w lasach. Później 17-letnia Weronika wraz ze swoją siostrą trafiają do obozu, w którym formuje się Wojsko Polskie.

{phocagallery view=categories|categoryid=62|imagecategories=0|displaydetail=1|displaydescription=1|imagecategoriessize=0}

{phocagallery view=switchimage|basicimageid=3358|switchheight=345|switchwidth=520|switchfixedsize=1}

Bohaterka nigdy nie walczyła w pierwszej linii. Jej zadaniem było dbanie o broń (kalibrowanie, serwisowanie i przestrzeliwanie). Często wspominała swoim wnukom, że strzelała „praktycznie ze wszystkiego czym dysponowało WP w okresie wojny”. Przydzielona była początkowo do 1 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Warszawa”, a potem – do 1 Pułku Czołgów Ciężkich. Swój szlak bojowy zakończyła w Modlinie. Wspomnienia z wojny towarzyszyły Pani Kapitan całe życie.
Zmarła w wieku 90 lat. Podczas pogrzebu – na prośbę rodziny – wystawiliśmy asystę honorową.

Pani Weronika nie była nigdy bohaterem, o którym można przeczytać w książkach historycznych. Była zwyczajną, ale niezwykle dzielną kobietą. Swoje młode lata i zdrowie oddała za swoją Ojczyznę i za to chcieliśmy Jej podziękować. Czujemy się ogromnie zaszczyceni, iż wystawiając asystę – mogliśmy w ten symboliczny sposób oddać Jej hołd i złożyć podziękowania.

Pani kpt. Weronika Radomska spoczęła na Cmentarzu Powązkowskim, obok swojego męża.